A semana, do 22 ao 26 de Abril, a protagonista foi:
ANA
Ao longo da semana, fomos coñecendo un pouco máis á nosa
compañeira Ana: os seus apelidos, onde vive, os seus gustos... e tamén estivo encantada de poder amosarnos
algunhas das súas cousas favoritas: peluches, roupa, conto...!
Como de costume, ensinounos fotos de cando era bebé e amosounos
o pequeniña que era a súa roupa; coa cinta métrica comprobamos cánto medrou e o panel se foi enchendo coas súas
cousas.
O venres 26, tivemos a
visita na aula da súa familia. Os seus papás, Paqui e Chema. Como a súa irmá
xemelga, Marina, xa estaba na clase, so faltaba o irmán maior, José Luis, que
coñecemos polas fotos.
Ana amosoulles o traballo realizado durante a semana e, a
continuación, os compañeiros/as comezaron a exercer de reporteiros facendo as
preguntas de costume: os nomes, os traballos, cousas que Ana fai na casa, como
era de bebé, etc.
Así, soubemos que Ana de
bebé durmía moito e que espertaba puntualmente cada tres horas para comer.Que
agora que medrou, non para de xogar, que lle gusta moito debuxar, que lle
encanta ir á praia, saír e pasear, e, en
xeral, encántalle todo o novo.Tamén lle gusta ver debuxos na tele; os seus
preferidos son: Pepa Pig, Dora Emon, Bob Esponja... e todas as pelis de Disney.
Tamén soubemos que a familia do papá é do País Vasco e que alí
se fala o euskera, e ate nos ensinou a dicir algunhas palabriñas nesa lingua.
Por exemplo, que "avó" se di "aitona", "avoa" dise "amonia", profe é "andereño", etc. Pareceunos moi curioso e un pouco difícil
ese idioma.
A continuación, Chema, o seu papá, confesounos que tiña
poderes máxicos, que coa mente podía facer que se movan pequenos obxectos, e
todos quixemos que nos fixese unha demostración. Así que case sen decatarnos
asistimos asombrados a unha estupenda sesión de maxia.
Comeza a sesión cun número do “palillo que salta", despois de
que o mago lle dedique un minuto de
concentración.
No “boli máxico", o mago Chema consigue que o tapón atraia ao
boli.
Nas "gotas máxicas", cuns palillos colocados nunha bandexa,
bótalle unhas gotas máxicas e pouco a pouco vaise formando unha estrela!
Nos "brazos que se abren sos", por quendas, o mago suxeita os
brazos dalgúns dos nenos e nenas, e tamén das profes, conta ata dez e... os
brazos abrense sos, como se tivesen un resorte. (Claro que hai que estar moi
concentrado. Nalgúns casos non funciona!)
Foi unha expriencia máxica. Todos querían máis! Pero o mago
Chema prometeu que si nos portabamos ben pode volver con máis maxia a
vindeira semana. A ver se o conseguimos!
E para rematar esta sesión, Ana e a súa familia repartiron uns agasallos que acabaron de facer as
delicias dos presentes.
E, como sempre, antes de
rematar esta visita entregámoslle un diploma como recordo desta semana e despedímolos cun merecido aplauso. 
GRACIÑAS
No hay comentarios:
Publicar un comentario